Panie Michale piszę do Pana list z prośbą, ponieważ uważam Pana za sławę
literacką i wydawniczą. A dlaczego tak uważam?
W lutym tego roku w kiosku z gazetami w Kasprowym w Zakopanem, w którym
były trzy książki na krzyż, jedna z nich była pańska. To samo, gdy
dziesięć dni temu weszłam do sklepiku z czasopismami na lotnisku w
Gdańsku Rębiechowie. Trzy polskie książki, wśród nich nowa pańska
powieść Margot.
Ale do rzeczy.
Proszę Pana, aby dodał Pan otuchy pisemnej bezrobotnemu doktorowi znawcy
Platona, który w wyniku wyroku sądu apelacyjnego nie może wrócić na
zielonogórską uczelnię. (sąd pierwszej instancji nakazał rektorowi
przyjecie doktora Marka Trojanowskiego z powrotem powołując sie na
wolność akademickiej wypowiedzi). Władze uczelni odwołały się i sąd
apelacyjny wydał tym razem niekorzystny wyrok. Trojanowski został
usunięty z uczelni za analizę swojego wiersza na ćwiczeniach ze
studentami. Studenci naskarzyli władzom uczelnianym, że doktor jest
poetą obrazoburczym i w swoim wierszu użył słowa ruchanie w kontekście
matki i Jezusa.
Panie Michale rozpisałam się, aby tym łatwiej mógł Pan podjąć decyzje o
napisaniu kilku słów pociechy Markowi Trojanowskiemu. O to prosi
bezrobotny doktor na swoim blogu
https://historiamoichniedoli.com/?p=1063
a ja postanowiłam, że uczynię zadośę jego prośbie i napiszę do Pana, bo
czuję, że potrafi Pan wlać wiadro otuchy w bezrobotne serce platończyka.
Obecnie doktor jest na kursie murarskim.
Na swoim blogu, Marek Trojanowski podał także swój adres mailowy. Niech
pan zdecyduje, gdzie chce pan dodawać otuchy.
Wiem, że dobre bezinteresowne uczynki raz na jakiś czas, poprawiają
samopoczucie Dlatego proszę, ay ten raz był właśnie teraz.

Z góry dziękuję
Izabella
ps
ja już sie egoistycznie dobrze poczułam pisząc do nieznajomej osoby
czyli Pana, z prośbą o pomoc.
Jeżeli będzie Pan w Trójmieście zapraszam na rybę frytkami, Ja stawiam.